Nieuwste tijd (19e eeuw - 1945)

Voetbalclub Klauwaerts gesticht in 1914

Tijdens onze zoektocht naar materiaal over de Eerste Wereldoorlog in Vichte vonden we originele aantekeningen over de eerste voetbalclub in Vichte! Van Boudewijn Steverlynck is enkele jaren geleden een dagboek ontdekt dat loopt van 1912 tot 1975.

Tussen zijn notities over het Duitse oorlogsgeweld dat dichterbij komt, vermeldt Boudewijn Steverlynck dat ze op 19 september 1914 een voetbalclub hebben gesticht. De Vlaamsgezinde Boudewijn was de zoon van Aloïs Steverlynck die op de Vichteplaats woonde, broer van Jules en Karel en neef van Jan Steverlynck, zoon van Adolf uit de Beukenhofstraat. Twee andere auteurs, Stijn Streuvels en Robert Verschuere, schrijven eveneens over het ontstaan van het voetbal tijdens de Eerste Wereldoorlog..

DAGBOEK BALDEWIJN STEVERLYNCK

1914

13 april: ’s avonds toneelfeest der Vlaamsche Wacht. Hield zich bezig met voetbal, fietsen en soms foto’s trekken.

9 augustus: Deze nacht werd er buitengewoon hard geschoten, het duurt de hele dag. Meel besteld voor het voedingscomité. `s Avonds gevoetbald.

16 september: ‘s Voormiddags per rijwiel naar Waregem met Jan wegens onze voetbalmatch.

19 september: Onder de naam Klauwaerts hebben wij te Vichte een voetbalclub gesticht. We spelen vandaag tegen Waregem. Onze ploeg hadden we door 4 Kortrijkzanen versterkt. Na een half uur sprongen onze ballen. Jammer genoeg, want het feest was anders onder alle opzichten gelukt.

Stijn Streuvels vermeldt op 1 oktober in zijn oorlogsdagboek In oorlogstijd, 1979, p. 485 het ontstaan van voetbalclubs tijdens de eerste wereldoorlog: “Maar het nieuwste verschijnsel is het ontstaan van ‘t voetbalspel – het spel dat vroeger maar door sportlieden en studenten gedaan werd – en totaal onbekend was op de buiten – komt nu overal in voege – Elke gemeente heeft haar club – en waar er een geschikte weide is – gaat men aan ‘t spel – matchen worden gedaan en zo kregen we ter gelegenheid van ons kermis hier een kampstrijd – met omzendbrieven aangekondigd – waar Ingooigem tegen Heestert en Kaster de bal schopten! – Een wonder schouwspel is ‘t die jongelingen van 3, 4 gemeenten hier uitgelaten en opgewekt aan ‘t spel te zien – terwijl broeders en verwanten ‘t spel van leven of dood moeten aangaan – goed misschien dat de natuur sterker is dan de menselijke logiek – en alle redenering over konsekwentie van de handeling wegcijfert!

Robert Verschuere, schrijft in Doorheen het leven en nog omtrent Stijn Streuvels, 1978, p. 32-33 over  zijn herinneringen aan voetbal tijdens de Eerste Wereldoorlog.  Hij woonde in 1915 in zijn ouderlijk huis op de Vichteplaats en was toen 12 jaar: “Onder de oorlog was het leder schaars en bovendien waren de rubberballen zeer duur. Dan vervaardigden we zelf onze speelballen met afval uit de fabrieken. We bonden die stevig vast met sterke koorden en zo konden we de ballen immer laten rollen. We waren steeds voorzienig en beschikten altijd over een paar reserveballen. Het voetballen gebeurde dan met de ‘kloefen’. Het was zeker niet mals wanneer iemand de bal miste en met zijn voet op het been van een makker terecht kwam. Mijn goede vriend, Marcel Laridon, kreeg zo eens per ongeval een harde schop op zijn scheenbeen. Hij kloeg van de hevige pijn, maar sukkelde toch naar de school.” Verschuere vertelt verder hoe de plaatselijke geneesheer er niet in slaagt zijn been te genezen en hoe Marcels moeder via ‘het kasteel’ geholpen wordt door de eerste gerenommeerde chirurg uit de streek: “Zijn moeder was werkzaam op het oud kasteel. Ze bereidde er dagelijks de soep voor de arme gezinnen en voor de hulpbehoevende schoolkinderen. Men was op het kasteel geïnteresseerd in het droevig geval. Men vroeg haar geregeld naar de toestand van Marcel. De familie Adolf Verhaeghe onderhield zeer goede betrekkingen met de geprezen dokter en specialist Emiel Lauwers uit Kortrijk.” Hij constateert een inwendige breuk en verettering, opereert het been, ontsmet de wonde en Marcel is gered. In de zomer 1917 richt Lauwers zelfs een noodhospitaal op in de meisjesschool omdat een verblijf in Kortrijk toen door de bombardementen te gevaarlijk was.

22 september: Naar de stad om een nieuwe voetbal te kopen. ‘s Namiddags bezoek van Stijn Streuvels en R. Callens. Deze week wordt er druk geschoten.

24: ‘s Namiddags per rijwiel naar Anzegem (voetbal).

17 oktober: Voetbalmatch tegen Heestert. Schoon spel! 4-1 gewonnen. Engeland verklaart Bulgarije de oorlog en deze laatsten aan Servië.

maandag 1 november: : ‘s Avonds voetbalclub vergadering met bespreking van het reglement.

6 november: ‘s Voormiddags naar stad om paspoort met de fiets. ‘s Namiddags voetbalplein uitgetekend op de “hogen Boomgaard”.

28 november: In Kortrijk komen er een groot aantal soldaten (ca. 10 000) uit Wervik, Menen toe, die bij de burgers ingekwartierd worden. Op de graanmarkt zijn er twee, op het Casinoplein bij Marie-Louise vier. Verschillende voetbalmatchen

23 december: Te voet naar Waregem met (de hond) Quick (voetbalmatch), ‘s namiddags getraind en nieuw plein gekalkt.

1915

9 januari: Voetbalmatchen worden onmogelijk door het sluiten der gemeenten.

1919

19 januari: Na de middag voetbalmatch tegen de Fransen 8-0 gewonnen. ‘s Avonds vergadering gehouden van de voetbalclub bij Loosveldt. Onze meid Leonie Vandersteene uit Zulte verlaat onze dienst. De vredesconferentie te Parijs gaat haar gang.

21 december: De staking der mijnwerkers is geëindigd. ’s Namiddags voetbalplein gereed gelegd (grond Lanssen bij de statie).

In Vichts album vermeldt Leonard Blockeel verder: Na enkele jaren begonnen de spelers her en der uit te vliegen en was het uit met de Klauwaerts.

Met dank aan Pol Ostyn

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *